Hypertensie: wat is deze ziekte?

Aandoeningen van het cardiovasculaire systeem zijn een van de meest voorkomende gezondheidsproblemen bij de mensheid. Er zijn onderzoeken uitgevoerd die hebben aangetoond dat ze veel vaker voorkomen onder stadsbewoners dan onder degenen die het grootste deel van hun tijd op het platteland doorbrengen. Bovendien worden ziekten in deze categorie ‘jonger’ en ontwikkelen ze zich bij mensen onder de 40 jaar. Een van de meest voorkomende pathologieën van dit type is hypertensie. Het is een regelmatige stijging van de bloeddruk boven het gemiddelde.

Hypertensiesymptomen (tekenen)

De manifestaties van de ziekte zijn afhankelijk van het ontwikkelingsstadium waarin het zich bevindt. Normaal gesproken ligt de bloeddruk tussen 110-130 per 70-90 mmHg. Afhankelijk van de ernst van de ziekte kan deze in kritieke gevallen oplopen tot niveaus van 260 tot 110. Deze aandoening bedreigt de menselijke gezondheid en het leven. Tegelijkertijd kan hypertensie in de beginfase alleen tot uiting komen in milde malaise, verhoogde vermoeidheid en hoofdpijn. Naarmate de pathologie zich ontwikkelt, wordt het verloop ervan ook ingewikkelder. De gevaarlijkste toestand is een hypertensieve crisis: een scherpe stijging van de bloeddruk. De algemene symptomen van de ziekte zijn:

• hoofdpijn, beklemmend gevoel, vooral in de achterkant van het hoofd en de slapen;
• lawaai en oorsuizen;
• "vlekken", vlekken, een sluier voor de ogen;
• verminderde gezichtsscherpte;
• verslechtering van de ruimtelijke coördinatie en fijne motoriek;
• tremor, gevoelloosheid in de armen en benen;
• misselijkheid en braken.

Tekenen van hypertensie verschijnen in verschillende mate, afhankelijk van het stadium van de ziekte. De verslechtering van de aandoening treedt geleidelijk op, vaak gedurende het hele leven. Er zijn drie stadia van ziekteontwikkeling:

• I - met bloeddrukmetingen van 140-160 per 90-100 mmHg;
• II - bij een druk van 160-180 per 100-110 mmHg;
• III - wanneer de bovengrenzen van de tweede fase worden overschreden.

Een constante drukverhoging leidt tot hartstoringen - het meest voorkomende gevolg hiervan is de ontwikkeling van coronaire hartziekte. Er bestaat ook een risico op het ontwikkelen van een hartaanval of beroerte.

Oorzaken van hypertensie

De aard van ziekten van het cardiovasculaire systeem is niet volledig bestudeerd door specialisten. Een bijzondere moeilijkheid ligt in het feit dat dergelijke stoornissen zich vaak vormen tijdens de periode van intra-uteriene ontwikkeling en veel later verschijnen. Tegelijkertijd is het niet altijd mogelijk om het begin van de ziekte op te merken en te bestuderen. Meestal komt hypertensie voor in combinatie met de volgende aandoeningen:

• nierziekten;
• vasculaire pathologieën;
• obstructie van de nierslagader;
• pathologieën van de schildklier;
• verstoringen in het functioneren van de bijnieren;
• roken en alcohol drinken;
• onvoldoende of overmatige fysieke activiteit.

Dergelijke oorzaken veroorzaken een secundaire vorm van de ziekte, dat wil zeggen een vorm die zich ontwikkelt onder invloed van provocerende factoren. Tekenen van hypertensie verschijnen meestal na de leeftijd van 35-40 jaar. Het primaire subtype van de ziekte wordt rechtstreeks veroorzaakt door aangeboren pathologieën van de bloedvaten of het hart. De volgende factoren verhogen bovendien het risico op het ontwikkelen van hypertensie:

• leeftijd ouder dan 55 jaar;
• zwaarlijvigheid;
• verhoogde cholesterolwaarden;
• genetische aanleg;
• suikerziekte;
• hormonale stoornissen;
• frequente stress en depressie.

Bloeddrukniveaus worden rechtstreeks beïnvloed door het dieet. Sommige voedingsmiddelen – pure chocolade, koffie, alcohol – kunnen een verhoging van de bloeddruk veroorzaken. Verzadigde vetten, kruiden en suiker beïnvloeden de conditie van de bloedvaten en de chemische samenstelling van het bloed, wat indirect ook de stijging van de bloeddruk beïnvloedt. Het is bewezen dat roken vaak tot de ziekte leidt.

Met welke arts moet ik contact opnemen?

De manifestatie van symptomen van hypertensie vereist verplichte medische interventie in de vroegste stadia. Uitstel kan de ontwikkeling van complicaties veroorzaken en in de toekomst leiden tot ernstige aandoeningen zoals een beroerte en een hartaanval. Een tijdige diagnose zal het risico aanzienlijk verminderen. De arts zal u helpen het probleem op te lossen:

Een van de belangrijkste punten bij het identificeren van een ziekte is het vaststellen van de grondoorzaken ervan, vooral als hypertensie secundair is. In dit geval zal de effectiviteit van de behandeling niet hoog zijn zonder de voorwaarden voor de pathologie te elimineren. Om hiermee om te gaan, zal de arts het ziektebeeld zoveel mogelijk moeten specificeren. Om dit te doen, zal hij de volgende vragen stellen:

1. Over welke symptomen maakt u zich zorgen?
2. Hoe lang geleden begonnen ze te verschijnen?
3. Hoe vaak komen hypertensieve aanvallen voor?
4. Houden ze verband met externe factoren?
5. Heeft de patiënt een hart-, nier- of endocriene ziekte?
6. Wat voor leven leidt hij?
7. Welke symptomatische behandeling gebruikt hij voor aanvallen?

Hierna zal er een uitwendig onderzoek plaatsvinden waarbij naar het hart wordt geluisterd en de bloeddruk wordt gemeten. Bovendien worden laboratoriumtests van urine en bloed, hardwaretests voorgeschreven en worden differentiële diagnostische hulpmiddelen gebruikt.

Methoden voor de behandeling van de ziekte

Het schema voor het beïnvloeden van de pathologie is gebaseerd op de oorzaken van hypertensie in elk individueel geval. Het is ook belangrijk om te overwegen of het primair of secundair van aard is, aangezien het hoofddoel van de impact hiervan afhangt. Het geheel van deze informatie stelt de specialist in staat een optimaal individueel behandelplan op te stellen. Meestal omvat het de volgende stappen:

• lichaamsgewichtbeheersing door middel van een dieet;
• het uitvoeren van fysieke oefeningen van verschillende intensiteit;
• het nemen van diuretica;
• gebruik van medicijnen tegen tachycardie;
• het gebruik van adrenerge blokkers;
• gebruik van krampstillers en pijnstillers;
• gebruik van geneesmiddelen die kalium bevatten.

Het therapeutische regime wordt sterk beïnvloed door het stadium van de ziekte. In de eerste fase is het soms mogelijk om zelfs zonder medicijnen te doen, terwijl in de tweede en derde fase vrij grote doseringen of sterke medicijnen nodig zijn. Om hoge bloeddruk te behandelen wordt alleen conservatieve therapie gebruikt.

Diagnose van hypertensie

Detectie van pathologie vereist observaties gedurende een bepaalde periode met constante monitoring van de resultaten. Hierdoor kan worden vastgesteld of er sprake is van een primair karakter en of er sprake is van daarmee samenhangende stoornissen. In dit geval wordt de methode van differentiële diagnose gebruikt. Het bestaat uit de volgende fasen:

• Herhaalde bloeddrukmetingen. Het wordt uitgevoerd op beide armen, zittend of staand, afhankelijk van de leeftijd. De nauwkeurigheid bedraagt ongeveer 85%.
• Dagelijkse drukmonitoring is een procedure die continue monitoring gedurende een bepaalde periode mogelijk maakt met behulp van draagbare apparatuur. De kosten zijn afhankelijk van de benodigde duur van de monitoring. De nauwkeurigheid bedraagt meer dan 95%.
• Laboratoriumonderzoek van urine en bloed. Bepaal de kwantitatieve en kwalitatieve samenstelling van vloeistoffen en de snelheid van chemische reacties in het lichaam. De nauwkeurigheid bedraagt ongeveer 75%.
• Röntgenfoto van de borst. Hiermee kunt u de toestand van het hart visueel beoordelen. Nauwkeurigheid - minder dan 70%.

Voor mogelijke hartpathologieën wordt een elektrocardiogram voorgeschreven. Daarnaast kan een echografisch onderzoek van de buikholte worden uitgevoerd om de toestand van de nieren en fundusdiagnostiek te bepalen als het gezichtsvermogen verslechtert.

Mogelijke complicaties

Symptomen van hypertensie treffen een aanzienlijk deel van de organen en systemen die niet direct verband houden met de bloedcirculatie. De algehele gezondheidstoestand hangt echter af van de hoeveelheid en kwaliteit van de voedingsstoffen en zuurstof die door de vloeistofstroom worden vervoerd. Ernstige aanvallen van hypertensie kunnen de volgende problemen veroorzaken:

• vasculaire vervormingen;
• coronaire hartziekte;
• nierpathologieën;
• dreiging van een beroerte en een hartaanval;
• wazig zicht als gevolg van schade aan de oogvaten;
• ontwikkeling van een "longhart";
• intolerantie uitoefenen.

De mogelijkheid van complicaties van verschillende ernst hangt af van het stadium van de ziekte. In de begin- en middenfase kunnen de aanvallen worden aangevuld met neusbloedingen, aanvallen van braken en tachycardie. Als de situatie aanzienlijk verslechtert, zijn bewustzijnsverlies, hartfalen en schade aan de integriteit van bloedvaten mogelijk. De ernstigste aandoeningen zijn crisis, hartaanval en beroerte.

Risicogroepen

Veel mensen stellen vragen over wat voor soort ziekte hypertensie is, omdat de prevalentie van dit probleem zeer breed is. Tegelijkertijd heeft de pathologie de neiging mensen in de werkende leeftijd te treffen - van 20 tot 45 jaar, hoewel de drempel een paar decennia geleden veel hoger lag. Niet iedereen heeft evenveel kans om deze aandoening te ontwikkelen. De volgende groepen lopen vooral risico:

• mensen met een verhoogd lichaamsgewicht en obesitas;
• degenen wier activiteiten gepaard gaan met zware lichamelijke activiteit of, omgekeerd, met een gebrek daaraan;
• mensen met een genetische aanleg voor hoge bloeddruk;
• leven in ecologisch vervuilde gebieden;
• rokers en alcoholmisbruikers;
• mensen die het gehalte aan vetten en koolhydraten in hun voedsel niet controleren;
• degenen bij wie een ernstige hart-, lever- of nierziekte is vastgesteld.

Pathologie maakt geen voorkeuren tussen mannen en vrouwen - de statistieken voor beide geslachten zijn ongeveer hetzelfde. Door het frequentere alcoholgebruik en de zware werkomstandigheden is het risico voor het sterkere geslacht echter iets groter. Bij vrouwen ontwikkelt de ziekte zich gewoonlijk op 55-60 jaar, en bij mannen - op 65-70 jaar.

Preventie van hypertensie

Jezelf beschermen tegen hart- en vaatziekten is niet altijd gemakkelijk, omdat veel ervan worden veroorzaakt door aangeboren kenmerken van het lichaam of de leeftijd. Preventieve maatregelen zullen echter nog steeds een positief effect hebben op de situatie en op de gezondheid in het algemeen. Hypertensie kan ontstaan als gevolg van slechte levensstijlkeuzes, dus het corrigeren van sommige aspecten ervan zal nuttig zijn. De aanbevelingen zijn:

• behandel onmiddellijk alle ziekten die hypertensie veroorzaken - hart, bloedvaten, bloed, nieren;
• vasthouden aan een dagelijkse routine;
• vermijd gebrek aan slaap en overwerk;
• volg een gezond dieet - vermijd voedingsmiddelen met veel vet en cholesterol, alcoholische dranken, sterke thee en koffie;
• matige fysieke activiteit uitvoeren en een sedentaire levensstijl vermijden;
• regelmatig preventieve onderzoeken ondergaan;
• neem vitamine- en mineralencomplexen die door uw arts worden aanbevolen om de gezondheid te behouden.

Hypertensie kan alleen worden voorkomen door het algehele welzijn van het lichaam te behouden. Verschillende systemen beïnvloeden de vorming van deze ziekte, dus preventie alleen met pillen of lichaamsbeweging zal niet effectief zijn. Een belangrijke fase in de implementatie ervan is de tijdige diagnose van begeleidende en provocerende factoren.